اضطراب و اتیسم

اختلال طیف اتیسم نوعی اختلال رشدی عصبی است که با اختلال کیفی در تعامل و ارتباطات اجتماعی مانند عدم مشارکت در مکالمات عادی، مشکل در روابط، الگوهای رفتاری محدود و تکراری است. کودکان با اختلال طیف اتیسم علایق و الگوهای رفتاری محدود دارند. اضطراب یکی از مشکلات شایع در این کودکان است که باعث اختلال در عملکرد آن ها می شود. بنابراین آگاهی از فنون درمانی و راهبرد های مناسب بسیار مهم و ضروری است.

اختلال اضطرابی اتیسم شامل مجموعه ای از شرایط ذهنی است که ترس و تجربه نگرانی بخشی از ویژگی های آن است. ترس و نگرانی زمانی به عنوان اضطراب قابل تعریف است که به طور شدید و مکرر همراه با اختلال در عملکرد روزانه باشد. البته ترس و اضطراب پدیدهای طبیعی است که اتفاق می افتد و هر کس به آن واکنش متناسب خفیف و کوتاه مدت نشان می دهد که شدت واکنش با شدت چالش مورد نظر مرتبط است؛ اما اگر حالت غیر معمول داشته باشد، نشانه های آن شدید، مداوم و به صورت مکرر باشد و زندگی و عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهد، اضطراب محسوب می شود.

اضطراب یکی از شایع ترین مشکلات سلامت در افراد با اختلال طیف اتیسم است که انها معمولا بیشتر از افراد همسال عادی خود در معرض خطر اختلال در رشد اجتماعی و شناختی قرار می دهد. کودکان با اختلال طیف اتیسم نسبت به همسالان بهنجار خود مشکلات بیشتری از نظر اضطراب دارند و این اضطراب باعث مشکلات قابل توجهی در عملکرد روزانه آنها می شود.

از سوی دیگر اختلال در توانایی شناختی و کلامی کودکان با اختلال طیف اتیسم می تواند منجر به بروز اضطراب در این کودکان شود. رشد زبان اگر پایین تر از هنجار باشد با مشکلاتی همچون پژواک گویی، تکرار بی معنای کلمات، گفتار یکنواخت همراه است و از نظر شناختی در پردازش اطلاعات مشکل دارند و توانایی درک مطلب ندارند این موارد در افزایش اضطراب و کاهش ارتباط و تعامل اجتماعی مؤثر است.  

کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم ترس ها و نگرانی ها را مانند بقیه کودکان تجربه می کنند.کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم زمانی که مضطرب می شوند نمی توانند اوضاع را مدیریت کنند و بسیار پریشان می شوند.

اضطراب بر روی مهارت های زندگی، استقلال فردی، عملکرد شناختی و تعاملات اجتماعی تأثیر نامطلوبی دارد. اضطراب در کودکان اتیسم بر مهارت های ارتباطی، کاهش عزت نفس تاثیر گزار است و باعث کاهش عملکرد شناختی و عدم تمرکز در این کودکان می شود.

همچنین اضطراب  منجر به کاهش انگیزش اجتماعی و مشکل در گفتار می شود.

اضطراب و عدم کنترل استرس بخشی از مشکلات کودکان با اختلال طیف اتیسم است که با افزایش سن، این نگرانی بیشتر می شود. زیرا با افزایش سن محیط اجتماعی نیز پیچیده تر می شود و تفاوت های کودکان با اختلال طیف اتیسم نیز آشکارتر می شود.

برخی از رفتار هایی که کودک دارای اتیسم در زمان براشفتگی از خود نشان می دهد

• جیغ زدن
• خود تحریکی شدید
• به خودشان آسیب می زنند.
• پرخاشگری به دیگران
• ممانعت حسی
• عدم تعامل
• الگوی رفتاری تکراری

به همین دلیل شناسایی، ارزیابی و درمان اضطراب در کودکان با اختلال طیف اتیسم بسیار مهم است. زیرا اضطراب یکی از رایج ترین مشکلات این کودکان است و شیوع بالا دارد و بر سلامت جسمانی و عملکرد آنها، در مدرسه، رابطه آن ها با همسالان و ارتباطات آنها در خانه تأثیر منفی زیادی به همراه دارد و باعث افسردگی، انزوا و دیگر مشکلات می شود.