آموزش مفهوم توالت‌رفتن
- آموزش مفهوم توالت‌رفتن
مفهوم توالت‌رفتن شامل دفع ادرار و یا مدفوع است که در توالت رخ می‌دهد.
ادرار یا مدفوع که در هر مکان دیگر به‌غیر از توالت رخ دهد، به‌عنوان کثیف‌کردن خود نام‌گذاری می‌شود.
- روش اندازه‌گیری (به شیوه تعداد فراوانی وقوع رفتار)
برای اندازه‌گیری ابتدا جدولی را به شرح زیر بسازید:
_ جدول باید شامل دو ستون باشد.
_ یک ستون برای «توالت‌رفتن» و یک ستون برای «کثیف‌کردن خود» در نظر گرفته می‌شود.
_ هر بار که هر کدام از دو مورد توالت‌رفتن یا کثیف‌کردن اتفاق بیافتد، در جدول مورد نظر به‌صورت هاشور علامت‌گذاری کنید.
_ داده‌ها به‌صورت روزانه جمع‌آوری می‌شوند. (برای مثال: در انتهای روز یادداشت کنید که یادگیرنده/ فرزند ۳ بار در توالت عمل دفع را انجام داده است و ۴ بار خود را کثیف کرده است.
- روش آموزش
در طول روز شرایطی را فراهم کنید که یادگیرنده/ فرزند نوشیدنی‌های مورد علاقه‌اش را بنوشد. سپس برنامه زمان‌بندی مناسبی را برای بردن به توالت فراهم کنید.
شیوه طراحی برنامه زمان‌بندی مناسب: در طول یک هفته، ساعت‌هایی که یادگیرنده/ فرزند ادرار یا مدفوع می‌کند را ثبت کرده و سپس یک زمان میانگین که گویای فاصله زمانی بین هر بار دستشویی‌کردن باشد را محاسبه کنید. مثلاً متوجه می‌شوید یادگیرنده/ فرزند شما به‌طور متوسط هر ۴۵ دقیقه یک‌بار دستشویی کرده است؛ آنگاه آن ۴۵ دقیقه را به‌عنوان فاصله زمانی معیار قرار دهید و در آن فاصله‌های زمانی یادگیرنده/ فرزند را به توالت ببرید.
برای رفتارهای مستقل همچون درآوردن شلوار، نشستن صحیح روی سنگ توالت/ صندلی توالت/ توالت‌فرنگی یادگیرنده/ فرزند‌تان را تقویت کنید.
برای افرادی که به‌تنهایی توانایی پوشیدن و یا درآوردن لباس‌های خویش را ندارند، مربی یا مادر باید با استفاده از سرنخ فیزیکی به او در انجام درست این کارها کمک کند. این کمک قبل از بروز رفتار خطا باید انجام گیرد و از رفتار خطای یادگیرنده/ فرزند پیشگیری کند.
بلافاصله بعد از با ورود یادگیرنده/ فرزند به توالت و نشستن روی سنگ توالت/ توالت‌فرنگی/ صندلی توالت یک تایمر را که به‌مدت ۳ تا ۵ دقیقه تنظیم شده است، آغاز کنید. بعد از اتمام ادرار یا عمل دفع و یا به صدا در آمدن زنگ تایمر به یادگیرنده/ فرزند فرمان «تمام شد» را بدهید.
اگر ادرار یا مدفوع صورت نگرفت، به توالت اشاره کنید و در صورت کلام‌داشتن یادگیرنده/ فرزند از او بخواهید بگوید «ندارم» و اگر یادگیرنده/ فرزند کلام نداشت بگویید «نداری» سپس یادگیرنده/ فرزند را از دستشویی خارج کنید.
اگر یادگیرنده/ فرزند در صندلی توالت/ سنگ توالت/ توالت‌فرنگی ادرار یا مدفوع کرد، او را با اشتیاق تحسین و تقویت کنید. در لباس پوشیدن و شستن دست‌ها کمک کنید و فوراً یک تقویت تمیزی تهیه‌شده را به یادگیرنده/ فرزند ارائه کنید.
وقتی که یادگیرنده/ فرزند در انجام فعالیت‌هایی مثل درآوردن/ پوشیدن لباس ماهرتر شود، دخالت فیزیکی خود را به‌تدریج کمتر کرده و به او فرصت مستقل انجام‌دادن کارهایش را بیشتر بدهید.
در موقعیت‌های خارج از توالت، هرگاه یادگیرنده/ فرزند خودش را کثیف کرد، به او کلمه «توالت» را گفته و او را به توالت ببرید و در تعویض لباس‌های خیس یا کثیف به او کمک کنید. از رفتارهایی همچون سرزنش‌کردن، نصیحت‌کردن یا شرح حال‌دادن اجتناب کنید و به‌طور کلی موضوع را نادیده بگیرید.
هرچه تعداد کثیف‌کردن‌های یادگیرنده/ فرزند کمتر شد، به‌تدریج فاصله زمانی بین دفعات توالت‌بردن را بیشتر کنید؛ برای مثال اگر ۴۵ دقیقه بوده، آن را به ۵۰ دقیقه یا ۶۰ دقیقه افزایش دهید.
دیدگاهتان را بنویسید